عربستان سعودی در معاملات نفتی خود دلار را برای ریپل کنار نمی‌گذارد

به گزارش زوم ارز، در سال ۱۹۷۳، یک افسانه واقعی رخ داد که در آن ریچارد نیکسون، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، و هنری کیسینجر، وزیر امور خارجه، به طور محرمانه با عربستان سعودی قراردادی بستند. این قرارداد تصمیم گیری شد که نفت تولیدی توسط عربستان سعودی فقط و فقط با دلار قیمت گذاری شود. این تصمیم باعث شد که ارز و نفت به طور مستقیم به یکدیگر مرتبط شوند و از آن زمان به این پدیده به عنوان “تولد دلار نفت” اطلاق شود.

به تفاوت کشورهای پرنفوذ؛ بر اساس یک افسانه، آمریکا از منابع نفتی در عربستان سعودی بهره می‌برد و در مقابل ارائه خدماتی مانند حفظ دلار آمریکا به عنوان ارز برتر دنیا، این کشور را از تهدیدات نظامی محافظت می‌کند. به نظر می‌رسد که حکمرانان عربستان در تاریخ ۶ ژوئن ۱۹۷۴ توافق‌نامه‌ای ۵۰ ساله در زمینه نفت امضا کردند که تاریخ انقضای آن در حدود ۹ ژوئن ۲۰۲۴ بود یا به اصطلاح کمی بعد از آن.

اگر این یک واقعیت بود، هفته‌ای تاریخی و بی‌نظیر برای دلار آمریکا بود. طبق تئوری، برای یک فروپاشی ناگهانی، باید به سرعت برای تقدیری که ارزهای جدید دارند آماده شد.

بعضی از مقالات به ادعایی دست پیدا می‌کنند که «محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، به دولت این کشور اعلام کرده است که دلار آمریکا را در معاملات نفتی دیگر پذیرفته نمی‌کند». برخی از افراد واقعاً به این نظریه اعتقاد دارند و این باعث می‌شود که درباره پیامدهای مختلفی که عربستان سعودی در رابطه با دلار اعلام می‌کند، بحث و گفتگوهای مختلفی شکل بگیرد.

علاوه بر این، معتقدان به این انقضای ظاهری حتی ادعا می‌کنند که برای فناوری ریپل یا ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) مفید است. در واقع، اعضای ارتش XRP ادعاهای مبهمی را منتشر کردند مبنی بر اینکه این رویداد منجر به توافق بانک مرکزی عربستان برای استفاده از ریپل برای پرداخت های نفتی یا یک استیبل کوین فراملی بریکس خواهد شد.

Crypto به پیمان نفت در برابر دلار عربستان سعودی اعتقاد داشت

در واقع، تقریباً همهٔ معاملات نفتی برای سال‌های آینده به دلار آمریکا (یا معادله‌ای که با دلار خزانه‌داری آمریکا پرداخت می‌شود) تعیین قیمت می‌شود و این واقعیت ناشی از قدرت بی‌رقابتی دلار آمریکا به‌عنوان ارز پربرتر جهان است، نه بخاطر امضای پادشاهی باستانی.

۵۸ درصد از ذخایر خارجی کشورها در سال ۲۰۲۲ به دلار آمریکا تعلق داشت، که این میزان نسبت به یورو، ین ژاپن و چین کمتر بود. بر اساس آمارهای ارائه شده توسط سوئیفت، بزرگترین سیستم بانکی جهان، تا آوریل ۲۰۲۴، ۴۷.۳٪ از تمامی پرداخت‌های جهانی با دلار آمریکا انجام شده بود. در مقایسه با یورو، پوند بریتانیا و چین، استفاده از دلار آمریکا کمتر بوده است.

برای جلوگیری از هر گونه ابهام، ۸۴٪ از معاملات بازار مالی تجارت جهانی، توسط شرکت SWIFT به عنوان “مشاوره پرداخت” (MT 400) و یا “صدور اعتبار اسنادی” (MT 700) پردازش می‌شود. این تراکنش‌ها تا آوریل ۲۰۲۴ به دلار ایالات متحده انجام می‌شود.

به همین ترتیب، عربستان سعودی سال‌هاست که مقداری نفت را برای دارایی‌های غیر دلاری می‌فروشد. این کشور مقدار کمی از نفت خود را به یوان چین، روبل روسیه، طلا و بسیاری از دارایی های دیگر فروخته است.

همانطور که ارتش ایالات متحده با شرایطی کار می‌کند که به نفع سیاست خارجی این کشور باشد، حفاظت نظامی آن نیز در دسترس است. این ارتش تحت دستور فرمانده کل ایالات متحده خدمت می‌کند. به عنوان مثال، اشغال و عقب‌نشینی ارتش ایالات متحده از مناطق نفتی افغانستان به‌طور گفته شده توسط کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان ایالات متحده، یک فاجعه‌ی با ابعاد حماسی بود. به همین دلیل، دیپلماسی ایالات متحده نسبت به میادین نفتی خارجی، سریعا تغییر کرده است.

عربستان سعودی به نفع خود عمل کرد

عربستان سعودی به‌جای توافق امضا شده، نفت خود را در طول سال‌ها عمدتاً به دلار فروخت فقط به این دلیل که اکثر جهان دلار می‌خواهند. با بهره مندی از پیشنهاد مداوم دلار آمریکا برای چندین دهه، برای پادشاهی این کشور بیشترین سود را داشت که به طور مداوم نفت را به پیشنهاد دهندگان دلاری بفروشد.

به مدت سال‌ها، ارتش ایالات متحده از منابع نفتی در عربستان حفاظت کرده است، اما این حفاظت نه بر اساس رعایت یک پیمان قدیمی بوده است، بلکه به دلیل اینکه ایالات متحده از حفاظت بر منافع نفتی خود بهره می‌برد و برای تامین منابع خزانه داری خود و پشتیبانی از نیروهای نظامی ایالات متحده، از این تحریفتانه‌ها عمل می‌کند.

عربستان سعودی در حدود ۹ میلیون بشکه نفت را روزانه تولید می کند. در حال حاضر تولید ناخالص داخلی این کشور کمتر از ۳۰ درصد بدهی خود است، که این نسبت بسیار بهتر از چهار دهه قبل است. در آن زمان، در دهه ۱۹۸۰، عربستان برای مقابله با سقوط قیمت نفت وام برای بقا به دست آورد. در حال حاضر، این کشور آمادگی دارد برای فروش نفت به ارزهای مختلف با پیشنهادات انعطاف پذیر، و ادامه خواهد داد به ارزیابی سودآوری و پیامدهای دیپلماتیک برای پذیرش پرداخت‌های غیر دلاری.

در طول دهه گذشته، پادشاهی همواره با کسری مالی مواجه بوده و انتظار می‌رود که این الگوی کسری مالی برای پنج سال آینده ادامه داشته باشد. این کشور به طور چشمگیری برای خریداری املاک و مستغلات هزینه می‌کند، از جمله سرمایه گذاری‌های بزرگ برای خلق شهرهای برنامه ریزی شده مانند نئوم، که ابتدا با قیمت بالغ بر ۱ تریلیون دلار ارزش‌گذاری شده بود.

خلل بودجه پادشاهی در سال جاری تقریباً ۲.۸٪ از تولید ناخالص داخلی آن خواهد بود. این در حالی است که در سال گذشته، ایالات متحده با کسری ۶.۳ درصدی نسبت به تولید ناخالص داخلی خود روبرو شد. به عبارت دیگر، این کشور امکان تصمیم گیری درباره طرف های نفتی خود را دارا است به دلیل انعطاف پذیری مالی بالایی که دارد.

«پیمان» تحت تأثیر ماندلا

اگر چه ما در تاریخ ۹ ژوئن ۲۰۲۴ قرار داریم اما باید بگوییم که پادشاهی عربستان سعودی به آشکاری اعلام کرده است که فروش نفت به دلار خود را ادامه داده و ارتش آمریکا نیز احتمالاً به حفاظت از میادین نفتی عربستان ادامه خواهد داد. پیمان نفتی ۵۰ ساله مورد بررسی مجدد قرار گرفته و تصمیم گرفته شده است که تا زمانی که هر دو کشور از این همکاری منطقی استقبال کنند، ادامه خواهد داشت.

از دهه ۱۹۷۰ تاکنون، افراد به سوالاتی دربارهٔ ارتباطات کشورهای تولیدکننده نفت با دلار پاسخ می‌دهند. آن‌ها امیدوارند پایان حکومت دلار نزدیک است، اما این تصور غلط است.

به همین ترتیب، عربستان سعودی نمی‌تواند به دلیل انقضای یک پیمان ۵۰ ساله که واقعیت ندارد، ناگهان فناوری ریپل یا هر ارز دیجیتال مرکزی را رد کند.

بعضی از افراد جامعه معتقدند که وجود یک پدیده شناختی به نام اثر ماندلا، نقش مهمی در زندگی مردم ایفا می‌کند. این پدیده باعث می‌شود که بخشی از جامعه به باور اشتباهی فکر کنند که یک رویداد بزرگی رخ داده که در واقع هرگز روی نیافته است. به عنوان مثال، حتی اگر میلیون‌ها نفر از مردم معتقد باشند که نلسون ماندلا در زندان فوت کرده است، این درستی را نشان نمی‌دهد. همچنین برخی اعتقاد دارند که بیاناتی مبنی بر وجود یک پیمان ۵۰ ساله دلاری نفتی بین عربستان سعودی و ایالات متحده، نقش مهمی در تأیید سوگیری نقش دارد و تعصبات دولتی و مخالفت با دلار را تقویت می‌کند.

منبع: protos.com