نقدینگی نهادی: مشکلات رایجی که کارگزاران خرده فروشی با آن مواجه هستند

به گزارش زوم ارز، فعالیت‌های بازاریابی که توسط موسسه‌های بزرگ بین‌المللی انجام می‌شود، به عنوان نقدینگی نهادی شناخته می‌شود. این نوع بازارها از دارایی‌های متنوعی تشکیل شده‌اند که توسط این موسسات به صورت تعاملی تجارت می‌شوند. این شرکت‌ها که در فعالیت‌های مرتبط با این بازارها شرکت دارند، به‌عنوان بازارسازان شناخته می‌شوند زیرا آنها با ایجاد بازارهای پویا، فرصت‌هایی برای معامله‌گران می‌آفرینند.

برای اطلاع از تمامی اخبار کانال تلگرام ما را دنبال کنید

معمولاً، این افراد توسط کمیت‌ها مدیریت می‌شوند – افرادی که توانایی نوشتن کد و درک عملکرد بازارهای مالی را دارند و نقش معامله‌گر و برنامه‌نویس را با هم ترکیب می‌کنند. از طریق استفاده از مدل‌ها و الگوریتم‌های پیچیده، هدف آن‌ها بهینه‌سازی موجودی‌ها و یافتن راه‌هایی برای افزایش کارایی ترازنامه‌هایشان است.

چه اهمیتی برای سازمان ها دارد که درونیابی مالی آنها مدیریت شود؟

معمولا، موسسات به دلایل مختلفی از جمله صرفه‌جوئی در مقیاس، دسترسی به فناوری پیشرفته، وضعیت فرصت‌های بازار انحصاری و انعطاف پذیری نظارتی، به مزایایی بهتر نسبت به رقبای خود دسترسی دارند.

اقتصاد در مقیاس، به عنوان یک فرایند، به عملکرد مؤسسات بزرگ مرتبط است که عملیات خود را با حجم بالا انجام می‌دهند. این رویه منجر به کاهش کارمزد، بهبود قیمت‌گذاری، اجرای مؤثر و استفاده از روش‌های بهینه می‌شود، که به این موسسات این امکان را می‌دهد که در محیط رقابتی رقابت‌پذیر باشند و در بازار حضور بیابند.

دسترسی به فناوری پیشرفته: سازمان‌ها از زیرساخت‌های پیشرفته، تجارت الگوریتمی و ابزارهای با فرکانس بالا برای افزایش رقابت‌پذیری استفاده می‌کنند. این ابزارها قادر به تجزیه و تحلیل داده‌های حجیم، شناسایی الگوها و انجام معاملات با حداقل تأخیر هستند که برای پیشبرد در بازارهای پویا بسیار حیاتی می‌باشد.

برای اطمینان از بهترین قیمت‌ها و اجرای بهینه‌تر معاملات، موسسات به سرعت روابطی مستقیم با شرکت‌کنندگان کلیدی بازار، کارگزاران و ارائه‌دهندگان نقدینگی برقرار می‌کنند. این موسسات اغلب از قبل معاملات خود را انجام می‌دهند و حتی در بازارهای مالی غیرمتمرکز (DeFi) نیز حضور دارند و گزینه‌های معاملاتی خود را گسترش می‌دهند.

بازارهای خارج از بورس: در بازارهای فرابورس، موسسات مجازند به صورت حجم زیادی معامله کنند بدون این که تأثیر چشمگیری بر بازار داشته باشند. معاملات فرابورس اغلب ارائه می‌دهند که در مقایسه با مبادلات عمومی، قیمت‌گذاری بهتر، افزایش نقدینگی و کاهش لغزش را فراهم می‌سازند.

چگونه مؤسسات تا این حد رقابتی می شوند؟

موسسات به دنبال رقابت برتر به واسطه چندین عامل کلیدی هستند. اول از همه، آنها دارای ترازنامه و سرمایه‌گذاری قابل توجهی هستند که این امکان را برای آنها فراهم می‌کند تا به استخدام استعدادهای برتر بپردازند، فناوری پیشرفته را پیاده‌سازی کنند و خطوط اعتباری لازم برای تأمین مالی عملیات در مقیاس بزرگ را فراهم کنند. این قدرت مالی از پیش از هر چیز به آنها یک مزیت استراتژیک می‌دهد.

یکی از اشتباهات اساسی که توسط سازمان‌های تمرکز شده بر خرده‌فروشی انجام شده است، اعتماد به نقدینگی است که از سایر منابع خرده‌فروشی تأمین می‌شود، سپس مجدداً بسته‌بندی می‌شود و به عنوان نقدینگی سازمانی به مشتریان عرضه می‌شود. این رویکرد ممکن است تصویری غلط از شرایط بازار به مشتریان ارائه دهد.

برای ارائه بهترین شرایط بازاری برای مشتریان، ارتباط مستقیم با منابع مالی داخلی سازمان به جای وابستگی به نقدینگی های خارجی از سایر فروشندگان خرده‌فروش بسیار حیاتی است.

بزرگترین اشتباهی که نهادهای خرده فروشی مرتکب می شوند

کارگزاران خرده‌فروشی، به علت عدم دسترسی به منابع نقدینگی نهادی، خطرات زیادی را برای معاملات خود و مشتریان خود ایجاد می‌کنند. در این شرایط، آن‌ها به طور نادرستی از رقبای خود حمایت می‌کنند و ارزش معاملات و نقدینگی در این بازار تحت تاثیر قرار می‌گیرند. این موضوع باعث ایجاد یک بازار مبهم و ناپایدار می‌شود، زیرا واقعیت و ارزش معاملات می‌تواند به شدت تحت تأثیر قرار گیرد.

بازیافت اطلاعات نقدینگی به طور منتظره معکوس می‌شود، زیرا این ممکن است به رقبا کمک کند تا قیمت‌های کارگزاران خرده‌فروش را افزایش دهند. شرکت‌های رقیب می‌توانند با اجرای استراتژی‌های آربیتراژ با کمترین ریسک، از روش‌های مختلف قیمت‌گذاری در دسته‌های مختلف نقدینگی بهره ببرند.

برای حفظ رقابتی، واحدهای خرده‌فروشی باید روابط مستقیم با ارائه‌دهندگان نقدینگی نهادی برقرار کنند و اطمینان حاصل کنند که شرایط بازار با کیفیت بالا را که معمولاً موسسات بزرگ ارائه می‌دهند، از نظر کیفیت و عملکرد، از ارائه‌دهندگان خود دریافت می‌کنند. این رویکرد باعث حفظ موقعیت و حفاظت از بازار و همچنین ارائه عملکرد و قیمت‌های برتر به مشتریان می‌شود، که در نتیجه موجب رضایت و وفاداری بیشتر مشتریان خود می‌شود.

پیچیدگی می تواند درآمد ایجاد کند

ارائه محصولات پیچیده به سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی نیازمند دسترسی به بازارسازان با سیستم مدیریت ریسک قوی است. این امر اطمینان حاصل می‌کند که قیمت‌گذاری دقیق و اجرای کارآمد صورت بگیرد، به ویژه برای کارگزاران خرده‌فروشی که با گزینه‌ها سر و کار دارند. این رویکرد نشان از اهمیت بالای قیمت‌گذاری در زمان‌های مختلف دارد و اشاره‌ای است به اینکه هر چه این عمل دقیق‌تر باشد، موفقیت در بازارهای مالی حاصل می‌شود.

آنها باید اطمینان حاصل کنند که قیمت‌ها واقعی محاسبه شده‌اند و حق بیمه‌ها به درستی محاسبه می‌شود. حتی اشتباهات کوچک می‌توانند منجر به از دست دادن فرصت‌ها، محاسبه نادرست ریسک و در نهایت زیان‌های مالی شوند.

این اصل به همان اندازه در مورد ارزهای رمزنگاری شده صدق می کند. در بازارهای بی ثبات مانند بازار ارزهای دیجیتال، کارگزاران باید به طور مداوم به اطلاعات جدید بازار دسترسی داشته باشند و حساب های مشتری را برای نوسانات کوتاه مدت نظارت کنند. اگر کارگزار به جای پوشش ریسک از طریق همان بازار، ریسک را بپذیرد، در نهایت می‌تواند منجر به کاهش سرمایه کافی برای پوشش تعهدات باشد.

اگر حرکات بازار به اندازه کافی پیش‌بینی و مدیریت نشود، کارگزار ممکن است در معرض بدهی‌های مالی قابل توجهی قرار گیرد، به‌ویژه در مواجهه با افزایش نوسانات بازار. انتخاب شریک نهادی مناسب بسیار حیاتی است، زیرا همکاری با یک موسسه، از جلوگیری از ریسک‌های طرف مقابل (مرتبط با نگهداری وجه) بهبود می‌برد. این همچنین شامل بهره‌مندی از دانش، تجربه و نوآوری ایشان می‌شود.

منبع: financemagnates.com