آینده مبتنی بر هوش مصنوعی است و بلاک چین ها نیز باید چنین باشند

به گزارش زوم ارز، هر دهه یکبار، فناوری جدیدی ظهور می‌کند که تمام امور را به ویرانی کشانده و آن را تغییر می‌دهد. از ظهور رایانه شخصی در دهه ۱۹۸۰، گسترش اینترنت در دهه ۱۹۹۰، تا ورود تلفن هوشمند به بازار در دهه ۲۰۰۰، همه این نشان دهنده تحولات عظیم در صنعت فناوری بوده است. اما اکنون، با ورود عوامل هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۵، سوالی مطرح است و آن این است که آیا این فناوری‌های هوش مصنوعی توانایی تغییر زندگی ما را به همان شکلی که امروزه داریم را دارند یا خیر؟ اما سوال اصلی این است که این تغییرات چقدر زود رخ می‌دهند.

شاید دنبال کردن این اخبار برای شما مفید باشد:

با تمامی هیجانی که وجود دارد، وعده عوامل غیرمتمرکز هنوز به واقعیت تبدیل نشده است. اکثر این عوامل، به طور عاملانه، بیشتر از ربات‌های چت یا خلبانان محبوب، قابلیت انجام وظایف پیچیده و استقلال واقعی را ندارند. آنها نیستند خلبانان خودکاری که باید واقعیتی از هوش مصنوعی اراحت کنند. پس چه عاملی این انقلاب را متوقف می‌سازد و چطور می‌توان به واقعیت این نظریه پیش برد؟

مقایسه قیمت صرافی های ارز دیجیتال در زوم ارز

واقعیت فعلی: عوامل غیرمتمرکز واقعی هنوز وجود ندارند

بیایید با آنچه امروز وجود دارد شروع کنیم. اگر در X/Twitter پیمایش کرده‌اید، احتمالاً سر و صدای زیادی در اطراف ربات‌هایی مانند Truth Terminal و Freysa دیده‌اید. این ربات‌ها آزمایش‌های فکری هوشمندانه و جالبی را ارائه می‌دهند، اما باید توجه داشت که آنها عوامل متمرکز نیستند و به طور کامل قابل اعتماد نیستند. آنچه که واقعیت دارند، ربات‌های نیمه‌نویسه است که در رمز و راز پیچیده‌ای فرو خورده‌اند و نمی‌توانند به صورت مستقل تصمیم بگیرند یا وظایف را اجرا کنند. به عبارتی، این ربات‌ها قادر به یادگیری، تطبیق و اجرای دینامیک نیستند.

حتی بازیگران جدّی‌تر در حوزه بلاک‌چین و هوش مصنوعی برای دستیابی به وعده‌های نمایندگان واقعی، تلاش کرده‌اند. اکثر پروژه‌ها به دلیل عدم وجود روش‌های مناسب برای پردازش هوش مصنوعی در بلاک‌چین‌های سنتی، به تنهایی از میانبرها استفاده می‌کنند. برخی از آن‌ها بر تأکید بر تمرکز بسیار مهم می‌دانند و از صحت خروجی‌های هوش مصنوعی اطمینان حاصل می‌کنند، اما پس از اینکه این خروجی‌ها در زنجیره بلاک‌چین قرار می‌گیرند، هیچ ابزار معتبری برای تصدیق آن‌ها وجود ندارد.

بسیاری از افراد تاکید بر اجرا را دارند و از فرآیند استنتاج هوش مصنوعی عبور می‌کنند. اغلب، این راه‌حل‌ها بدون تأیید توافقات یا مکانیسم‌های اجماع برای خروجی‌های هوش مصنوعی عمل می‌کنند و به طور مؤثر اصول اصلی بلاک‌چین را نادیده می‌گیرند. این راه‌حل‌های موقت ممکن است محتوای پر جذابی داشته باشند، اما بدون برخورداری از عنصرهای ضروری برای استفاده در محیط واقعی، به نتیجه مطلوب نمی‌رسند.

این چالش‌ها در ادغام هوش مصنوعی با بلاک چین مطرح است و به وضوح نشان می‌دهد که اینترنت امروزی بیشتر با توجه به تاثیرگذاری کاربران انسانی طراحی شده است تا هوش مصنوعی. این واقعیت به ویژه در حوزه Web3 کاملا قابل تایید است، زیرا زیرساخت بلاک چین، که در اصل باید به طور محرمانه در پس‌زمینه عمل کند، به جای آن، با ایجاد رابط‌های کاربری ناسازگار و درخواست‌های هماهنگی دستی، به سمت جلو حرکت می‌کند. عوامل هوش مصنوعی با این ساختار داده پردازی نامرتب و الگوهای رابط کاربری سازگاری ندارند و برای برطرف کردن نیازهای صنعت، نیاز به بازنگری جذری در ساختارهای هوش مصنوعی و بلاک چین برای ارتباط و تعامل وجود دارد.

آنچه عوامل هوش مصنوعی برای موفقیت نیاز دارند

برای اینکه عوامل غیرمتمرکز واقعیت پیدا کنند، لازم است زیرساخت‌های زیربنای آنها مورد بازبینی دقیق قرار گیرد. چالش اصلی و اساسی اینجا این است که باید راهی برای هماهنگی بین بلوک‌چین و هوش مصنوعی پیدا کرد. هوش مصنوعی خروجی‌های احتمالی تولید می‌کند و بر پردازش سریع واکنش‌گر است، در حالی‌که بلوک‌چین اصرار دارد که نتایج قطعی داشته باشد و محدودیت‌های نهایی برای تراکنش‌ها و عملیات تعیین شده است. رفع این اختلاف نیازمند استفاده از زیرساخت‌های اختصاصی است که در بخش بعد به تفصیل بر آن خواهم پرداخت.

مرحله بعدی، مقیاس‌پذیری است. بلوکچین‌های سنتی اغلب بسیار کند هستند. البته که برای تراکنش‌های محور انسان عملکرد قابل قبولی دارند، اما با سرعت ماشین فعالیت نمی‌کنند. پردازش هزاران یا حتی میلیون‌ها تعامل به طور همزمان؟ این امر هیچ‌گاه ممکن نیست. لذا، برای انجام وظایف پیچیده چند زنجیره‌ای و پردازش میلیون‌ها تعامل بدون اینکه شبکه را مختل کنیم، نیاز به یک زیرساخت بازسازی‌شده است که قابلیت برنامه‌ریزی و مقیاس‌پذیری را فراهم کند.

امروز، برنامه‌ها قادر به برنامه‌ریزی هستند. بلاک‌چین‌های مدرن بر اصول قراردادهای هوشمند تکیه می‌کنند، که عالی برای کارهای ساده هستند، اما برای وظایف پیچیده و چند مرحله‌ای که نیاز به هوش مصنوعی دارند، کافی نیستند. فرض کنید یک نماینده واقعی و برنامه‌ریز DeFi را در نظر بگیرید. او نه تنها می‌تواند یک سفارش خرید یا فروش اجرا کند بلکه باید داده‌ها را تجزیه و تحلیل کرده، مدل اعتباری خود را ارزیابی کرده، معاملات را انجام داده و آن‌ها را بر اساس شرایط واقعی زمانی تنظیم کند. این نشان دهنده قدرت و برتری بیشتر برنامه‌ریزی بر برنامه نویسی بلاک‌چین سنتی است.

در پایان، امکان وجود اطمینان وجود دارد. کارشناسان هوش مصنوعی در نهایت مسئولیت انجام عملیات پرخطر را بر عهده خواهند داشت و خطاهایی که در بهترین حالت ناخوشایند و در بدترین حالت ویرانگر خواهند بود، انجام خواهند داد. سامانه‌های فعلی به خطا های مختلف حساس هستند، به‌ویژه زمانی که خروجی های مدل های زبان بزرگ (LLM) را تحلیل می کنند. یک پیش بینی نادرست می تواند عواقب ویرانگری داشته باشد، مانند خالی کردن یک استخر DeFi یا اجرای یک استراتژی مالی نادرست. برای جلوگیری از این موارد، زیر‌ساخت باید دارای نرده های ایمنی خودکار، اعتبارسنجی فوری و اصلاح خطا درون خود سیستم باشد.

همه این اقدامات باید در یک پلتفرم توسعه‌دهنده قوی جمع شوند که دارای زیرساخت‌های اولیه قوی و زیرساخت‌های زنجیره‌ای مطلوب باشد. این امر به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که محصولات و تجربیات نوآورانه‌ای را به صورت کارآمد و موثرتر ایجاد کنند. در غیر اینصورت، هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۴ به دورپای کم می‌نشیند و تنها با همکاری بازیکنان و کودکان کمتر به سطح مطلوبی خواهد رسید.

رویکردی تمام پشته برای یک چالش پیچیده

چگونه به نظر می‌رسد که این زیرساخت عامل محور؟ به نظر می‌رسد که برای پیاده‌سازی ادغام هوش مصنوعی با بلاک‌چین، بهترین راه حل اتخاذ یک رویکرد سفارشی و تمام پشته است که در آن هر لایه‌ی زیرساخت، از مکانیسم‌های اجماع گرفته تا ابزارهای توسعه‌دهنده، برای خواسته‌های خاص عوامل مستقل بهینه‌سازی شده است.

علاوه بر این، زنجیره‌های AI-first می‌توانند بهبود پیدا کنند در این حالت، آن‌ها قادرند گردش‌های کاری چند مرحله‌ای را به صورت لحظه‌ای مدیریت نمایند. همچنین، انتظار می‌رود که این زنجیره‌ها دارای یک سیستم اثبات‌کننده باشند که بتواند انواع مختلفی از مدل‌های یادگیری ماشین را، از الگوریتم‌های پایه تا هوش مصنوعی پیشرفته، به خوبی مدیریت کند. برای دستیابی به این سطح از سیالیت، یک زیرساخت omnichain ضروری است که به اولویت‌هایی همچون سرعت، ترکیب‌پذیری و قابلیت مقیاس‌پذیری تمرکز کند. این زیرساخت باید به افراد اجازه دهد تا بدون نیاز به هیچ گونه تخصص ویژه‌ای در یک اکوسیستم بلاک‌چین، به راحتی حرکت و فعالیت نمایند.

زنجیره‌های اول هوش مصنوعی باید به طور منحصر به فرد به مدیریت خطرات ناشی از ادغام LLM و دیگر سیستم‌های هوش مصنوعی پرداخته و آن‌ها را برطرف کنند. به منظور کاهش این موضوع، زنجیره‌های اول هوش مصنوعی باید در هر لایه از فرآیند، اعتبارسنجی استنتاج‌ها را انجام داده و اطمینان حاصل کنند که با اهداف تعریف‌شده توسط کاربر همخوانی دارند. این زنجیره‌ها باید محافظ‌هایی را در خود جای دهند که شامل تشخیص سریع خطا، اعتبارسنجی تصمیمات و مکانیزم‌هایی برای جلوگیری از عملکرد نادرست عوامل بر روی داده‌های تالف یا مخرب باشد.

از داستان سرایی تا راه حل سازی

در سال ۲۰۲۴، تبلیغات اولیه بسیاری درباره عوامل هوش مصنوعی شایع بود، اما سال ۲۰۲۵ زمانی است که صنعت Web3 واقعاً شکوه خود را به اثبات می‌رساند. این تحولات تا ابتکارات اصلی از بلاک‌چین‌های سنتی بازمی‌گردد، جایی که هر لایه، از اجرای معاملات در زنجیره تا لایه برنامه، با توجه به عوامل هوش مصنوعی طراحی شده‌اند. فقط در این صورت می‌توان انتظار داشت که عوامل هوش مصنوعی از مواردی مانند ربات‌های سرگرمی به اپراتورها و همکاران ضروری تبدیل شده و صنایع را دوباره تعریف کرده و نگاه ما به کار و بازی را تغییر دهند.

بدون شک، به‌طور روزافزون بوده که کسب‌وکارهایی که به اتکا به ادغام‌های AI و blockchain با توانایی‌ها واقعی و قدرتمند تمرکز می‌کنند، در صحنه تسلط قرار خواهند گرفت و خدمات با ارزشی را ارائه خواهند داد که از دیدگاه استقرار در سیستم‌های سنتی یا پلت فرم Web2 غیر ممکن به نظر می‌آید. در محیط رقابتی کنونی، تغییر از سیستم‌های متمرکز بر انسان به سیستم‌های متمرکز بر عامل یک گزینه بوده و جایز نمی‌باشد، بلکه یک ضرورت است.

منبع: coindesk.com

بیشتر بخوانید:

آینده مبتنی بر هوش مصنوعی است و بلاک چین ها نیز باید چنین باشند