نیم نگاهی به بازار، اتریوم رقابت را شروع می کند

نیم نگاهی به بازار، اتریوم رقابت را شروع می کند

به گزارش زوم ارز، هیچ کاری نمی‌توانید با بلاک چین انجام دهید که نتوانید آن را سریع‌تر و ارزان‌تر با زیرساخت متمرکز سنتی انجام دهید. در حالی که بلاک چین‌ها روش‌های جالبی برای ارائه محصولات و خدمات مانند توکن‌سازی و قراردادهای هوشمند ایجاد کرده‌اند، همه این‌ها می‌توانند در یک سیستم متمرکز نیز انجام شوند. تنها ارزش واقعی و ضروری بلاک چین، تمرکززدایی واقعی است. بقیه چیزها اختیاری هستند.

برای کاربران سازمانی، معتقدم که ارزش بلاک چین با ترس منطقی از قدرت اپراتورهای متمرکز بازار و راهی که آنها به انحصارطلبان تبدیل می‌شوند، مرتبط است. به همین دلیل است که بلاک چین‌های خصوصی همچنان یک ایده بی‌معنی باقی می‌مانند. تظاهر به تمرکززدایی این واقعیت را تغییر نمی‌دهد که اپراتور سیستم یک انحصارطلب بالقوه است.

پل برودی، رهبر جهانی بلاک چین EY و ستون‌نویس CoinDesk است.

از اشتراک‌گذاری سواری تا محصولات مصرفی، داستان اقتصاد دیجیتال در دهه گذشته ظهور انحصارگران دیجیتال بوده است. برخی از این شرکت‌ها ممکن است سهم بیشتری از تراکنش‌ها در شبکه‌هایشان کسب کرده باشند. این معمولاً زمانی رخ می‌دهد که ارزش بازار از “سیستم بهتر است” به “سیستم بزرگ‌تر است” و نهایتاً به “تنها سیستمی که مقیاس کارآمدی برای دسترسی به مشتریان یا تأمین‌کنندگان شما دارد” تغییر می‌کند.

هرچند دنیای Web2 هنوز جدید است، این مشکل جدیدی نیست و ما قبلاً آن را با مقررات، نه تمرکززدایی، حل کرده‌ایم. در سال ۱۸۹۵، حدود ۶۰۰۰ شرکت تلفن محلی در ایالات متحده وجود داشت. هر شرکت می‌توانست نرخ‌های خود را تعیین کند و باید با دیگران برای اتصال توافق کند. درست مثل انحصارات دیجیتال امروزی، بزرگ‌تر شد. در نهایت، تنها یک بازیکن باقی ماند: AT&T، جانشین نهایی شرکت تلفن آمریکایی که توسط الکساندر گراهام بل تأسیس شده بود.

برای تنظیم AT&T و ایجاد زمینه‌ای برابر برای شرکت‌های کوچکتر، قانون ارتباطات در سال ۱۹۳۴ حکم داد که خدمات تلفن یک سرویس عمومی است و شرکت‌ها حامل‌های مشترک هستند. این بدان معناست که یک شرکت باید محصولات و خدمات خود را به همه افراد جامعه با شرایط مساوی ارائه دهد. در آن دنیا، شرکت مخابراتی بزرگ‌تر نمی‌توانست بازیکنان کوچک‌تر را مسدود کند یا برای اتصال تماس‌ها هزینه‌های گزافی بگیرد.

تصور کنید قوانین مشترک برای بلاک چین‌های خصوصی اعمال شود، با قوانین و هزینه‌های اجباری برای اتصال به یکدیگر. در این دنیا، هر کاربر از هر بلاک چین خصوصی می‌تواند با هر کاربر دیگر ارتباط برقرار کرده و تراکنش انجام دهد. بزرگترین اپراتورها نمی‌توانند تنها با بزرگ‌تر بودن سهم بازار را به خود جذب کنند؛ آنها باید بهتر باشند، شاید به معنای سریع‌تر، ایمن‌تر یا قابل اعتمادتر بودن.

این رویکرد می‌تواند بازار رقابتی و پویاتری ایجاد کند. اپراتورهای بلاک چین خصوصی برای بهترین بودن رقابت خواهند کرد. با این حال، این رقابت محدود است. برای اتصال یک توکن یا قرارداد هوشمند از یک زنجیره خصوصی به زنجیره دیگر، باید اساساً مشابه باشند. همانطور که ISPها به رقابت بر سر سرعت و قیمت می‌پردازند، رقابت شرکت‌های مخابراتی محدود است.

در سال ۱۹۸۴، سیستم بل به اپراتورهای منطقه‌ای تقسیم شد. مشترکین برای دسترسی و تماس‌های محلی هزینه ماهانه می‌پرداختند و مکالمات بین‌المللی به ازای هر دقیقه محاسبه می‌شد. مصرف‌کنندگان و کسب‌وکارها می‌توانستند هر ارائه‌دهنده راه دوری را انتخاب کنند. نتیجه، تحولی رقابتی بود که هزینه تماس‌های راه دور را طی یک دهه ۴۰ درصد کاهش داد.

این موضوع اهمیت دارد زیرا اتریوم ممکن است به انحصارگر تجارت دیجیتال جهانی تبدیل شود. اتریوم در حال حاضر بسیار ارزشمندتر از هر اکوسیستم بلاک چین دیگری است و بیشترین توسعه‌دهندگان و کاربران را دارد. این امر ظهور رقبای جدید را دشوارتر می‌کند. با گذشت زمان، قدرت اتریوم احتمالاً قوی‌تر می‌شود.

اگرچه بعید است اتریوم به انحصارگر غارتگر تبدیل شود، اما فقدان رقابت می‌تواند فرهنگ و رفتار را شکل دهد. داشتن رقابت برای همه سازمان‌ها، حتی غیرانتفاعی‌ها، خوب است. مقررات مشترک می‌تواند دنیای بلاک چین‌های خصوصی را رقابتی‌تر کند. رقابت جدی مداوم اتریوم را بهتر می‌کند و آن را در همین وضعیت نگه می‌دارد.

منبع: coindesk.com