هش در ارز دیجیتال چیست؟ در زبان فنی، هش (Hash) یک تابع رمزنگاری یکسره است که یک ورودی (پیام یا داده) را به یک خروجی ثابت (هش) تبدیل می‌کند. این تابع باید به گونه‌ای باشد که تغییر حتی کوچک در ورودی، تغییرات زیادی در خروجی ایجاد کند. به عبارت دیگر، هش یک عملیات یکسره و معکوس‌ناپذیر است.

در حوزه ارزهای دیجیتال، هش به عنوان یک ابزار کلیدی برای امضاء دیجیتال و ایجاد بلاک‌های زنجیره‌ای (Blockchain) استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال، در بیت کوین ، برای ایجاد بلاک جدید در زنجیره بلوک‌ها، اطلاعات بلاک قبلی با دیگر داده‌های جدید ترکیب می‌شوند و سپس یک تابع هش (معمولاً SHA-256) بر روی این ترکیب اعمال می‌شود. خروجی این تابع هش به عنوان “هش بلاک” شناخته می‌شود و در بلاک جدید ذخیره می‌شود.

از این روش، اگر کسی تلاش کند اطلاعات یک بلاک را تغییر دهد، تغییر در هش بلاک اصلی ایجاد می‌شود، و این تغییرات به سرعت در کل زنجیره انتشار پیدا می‌کند. این ویژگی از هش به عنوان یک ویژگی امنیتی در زنجیره‌های بلوکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به‌طورکلی، هش در ارزهای دیجیتال به‌عنوان یک ابزار اساسی برای امنیت و اصالت داده‌ها و تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

هش در ارز دیجیتال چیست؟

هش یکی از عناصر اساسی در ارزهای دیجیتال است که در فرآیند تولید و تأیید تراکنش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. هش، به طور خلاصه، یک مقدار باینری است که از یک رشته از داده های ورودی به کمک الگوریتم‌های رمزنگاری حاصل می‌شود. با استفاده از هش، ترواکنش‌های ارز دیجیتال، که شامل انتقال اعتبار یا سکه از یک کیف پول دیجیتال به کیف پول دیگری است، مورد تأیید قرار می‌گیرند.

در ارزهای دیجیتال، هش یکی از مهم‌ترین ابزارهای امنیتی است. با استفاده از هش، ارزهای دیجیتال از سرقت و تقلب در تراکنش‌ها محافظت می‌شوند. هش به صورت خلاصه، یک علامت امضا است که باعث می‌شود تراکنش مورد بررسی قبل از انجام و کانترل شده توسط شبکه شود.

یکی از ارزهای دیجیتال معروف، بیت کوین است که هش برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند. با استفاده از هش، تراکنش‌های بیت کوین قابل بررسی و معتبر شده و سپس در شبکه ذخیره می‌شوند تا به جایگاه دقیق‌تری در رشته بلاکچین بیت کوین خود پیدا کنند. در نتیجه، با استفاده از هش، ارزهای دیجیتال از سوءاستفاده و تقلب در تأیید تراکنش‌ها محافظت می‌شوند.

بیشتر بخوانید: هش ریت چیست؟ | نرخ هش چیست؟

اهمیت هش در ارزهای دیجیتال

اهمیت هش در ارزهای دیجیتال

در دنیای امروز هش ها مهمترین قسمت‌هایی هستند که در تصمیم گیری و تأیید معاملات با استفاده از ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. هش یا هش کد، مجموعه‌ای از داده‌های ارسال شده است که به صورت یک رشته از اعداد و حروف متشکل است. با استفاده از این هش کد، ارز دیجیتالی مورد نظر از نظر مجموعه ای از کامپیوترها تأیید می‌شود که آیا تلاش برای سرقت ارز وجود دارد یا خیر.

هش کد، قابلیت تأیید برای داده‌های سرقتی را ندارد و این بدان معنی است که هیچ‌کس نمی‌تواند داده‌های ارسالی را تغییر دهد. این خطاهای احتمالی از پیشگیری از سرقت ارزهای دیجیتال محافظت می‌کند و برای تأیید‌های امنیتی بسیار مهم است.

اهمیت هش ها نه تنها برای ارزهای دیجیتال بلکه در بسیاری از حوزه‌های دیگر نیز زیاد است. مثلا در حوزه زیرساخت شبکه، هش کد به عنوان ابزاری برای تأیید هویت استفاده می‌شود. همچنین در سیستم‌های امنیتی، هش کد به عنوان یک ابزار کلیدی برای محافظت از کلید‌های رمزگذاری استفاده می‌شود.

در نهایت، می‌توان گفت که هش کد در حوزه ارزهای دیجیتال، بسیاری از مشکلات امنیتی را حل کرده است و باعث شده است که این ارزها به عنوان یک شکل از معاملات امنیتی شناخته شوند. در واقع، هش کد به شیوه‌ای برای اطمینان از امنیت داده‌های ارسالی استفاده می‌شود که باعث شده است کاربران بتوانند با اطمینان بیشتری، به معاملات انجام شده در این شبکه‌ها اعتماد کنند.

کاربرد هش چیست؟

این روزها، مفهومی که باعث جلب توجه بسیاری از افراد در حوزه تکنولوژی شده است، ارز دیجیتال است. ارز دیجیتال، به صورت سراغ‌براندها، خود را به عنوان شکلی جدید از پول معرفی کرده اند. این ارزها با استفاده از کاربرد هش، از بحث های مختلفی در حوزه امنیت، اقتصاد و نرخ تبادل بین المللی مطرح شده اند.

هش یکی از اصولی ترین مفاهیم در حوزه فناوری اطلاعات است. هش به معنی تبدیل داده های عادی به فرم بینهایت کوتاه تر، یا در بهترین حالت، فرم غیر قابل بازگشت است. تشخیص این که داده عادی مثل چیزی که برای خرید و فروش استفاده می شود، به یک هش عادی تبدیل شده است، بسیار سخت است و این خود باعث ساختن کاربرد هش در حوزه امنیت شده است. مثلا، این روزها، هش به عنوان یک کاربرد محبوب در حوزه برقراری امنیت عملیات انتقال اطلاعات بین طرفین استفاده می شود.

از دیگر کاربردهای هش در زمینه ارز های دیجیتال استفاده می شود. بسیاری از ارزهای دیجیتال، از الگوریتم های کاربرد هش استفاده می کنند، تا تجمع ‌داده های مالی و حریم خصوصی کاربران را بهبود بخشند. این الگوریتم ها، به صورت خودکار، به داده های مختلفی نظیر شماره حساب بانکی، رمزعبور و… هش می‌دهند. سپس ارز دیجیتال، از هش استفاده می کند تا روند تبادلات بین کاربران این ارزها را از ابتدا تا انتها نظارت کند و حفاظت کند. به عنوان مثال، برخی پر شده از کاربران قبلی همواره به دنبال بهبود پایگاه مشتریان، و اطمینان از صحت اطلاعات، از این نوع الگوریتم ها در حین تبادل ارزهای دیجیتال استفاده می کنند.

به طور کلی، ارز های دیجیتال و کاربرد هش در حوزه امنیت و حریم خصوصی، هر دو از مفاهیم مهم در حوزه تکنولوژی هستند. این ارزها به دلیل سفید بودن و کامل بودن کاربرد هش، به یک شکل نوین و موثر، در صنعت مالی و تبادل بین المللی، مورد استفاده قرار گرفته اند. با این حال، همیشه باید در نظر داشت، که مسائل تکنیکی بهترین راه حل ها را ندارند، و برای بهبود این فرایندها، ابزارها و الگوریتم های بهبود یافته باید به کار گرفته شوند. به همین دلیل، بهبود همیشگی در مبارزه با تهدیدات مختلف در حوزه دیجیتال، بسیار مهم و ضروری است.

استفاده از هش در تکنولوژی بلاکچین

هش یک الگوریتم رمزنگاری است که به عنوان یکی از عناصر اساسی تکنولوژی بلاکچین شناخته می‌شود. این الگوریتم به عنوان یک عملیات رمزنگاری مقدار داده‌ای (یا یک بلوک از داده‌ها) را به یک رشته واحدی کوچک تبدیل می‌کند که به عنوان یک هش نامیده می‌شود. با استفاده از هش، می‌توان داده‌های پیچیده را به یک شناسه کوتاه و یکتا تبدیل کرد.

یکی از کاربردهای مهم هش در تکنولوژی بلاکچین، استفاده از آن به عنوان ابزاری برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و بلوک‌های جدید است. با استفاده از هش تراکنش‌های جدید، می‌توان ثابت کرد که تراکنش‌های ارسال‌شده در یک بلوک با تراکنش‌های پیشین هم‌خوانی دارند و از اصالت داده‌ها اطمینان حاصل شود.

همچنین، در تکنولوژی بلاکچین، هش به عنوان بخشی از فرآیند استخراج بلوک‌های جدید نیز استفاده می‌شود. در این فرآیند، برای ایجاد یک بلوک جدید، کاربران باید یک پارامتر خاص به نام Nonce را پیدا کنند که با استفاده از آن، هش بلوک جدید باید با پیش‌بینی‌های قبلی تطابق داشته باشد.

در نهایت، با استفاده از هش، تکنولوژی بلاکچین امنیت بیشتری برای سامانه خود فراهم می‌کند. با استفاده از هش، تغییر در داده‌های بلاک‌ها تقریباً غیرممکن است و رفتار نامناسب کاربران در سامانه به راحتی شناسایی می‌شود. به این ترتیب، هش به‌عنوان یکی از عناصر جدایی‌ناپذیر در تکنولوژی بلاکچین در نظر گرفته می‌شود.

امنیت هش در ارزهای دیجیتال

امنیت هش در ارزهای دیجیتال به عنوان یکی از موضوعات پرطرفدار و حیاتی در حوزه ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. هش، به عنوان مفهومی که از داده‌ها یا اطلاعات به شکل یک مقدار ثابت به دست می‌آید، در ارزهای دیجیتال به‌خصوص در بخش احراز هویت و تراکنش‌ها به کار می‌رود.

هش برای امنیت در ارزهای دیجیتال بسیار حائز اهمیت است. زیرا با استفاده از هش، تغییر در داده یا اطلاعات قابل ادراک و تشخیص خواهد شد. بنابراین، هش به عنوان یک مکانیزم جلوگیری از تغییر ناخواسته یا تقلب در تراکنش‌های انجام شده با ارزهای دیجیتال بسیار مؤثر است.

با این حال، در برخی موارد، ارزهای دیجیتال به دلیل ضعف در هش خود، در معرض ریسک امنیتی قرار می‌گیرند. در این صورت، افرادی که دسترسی به این ارزها دارند، قادر به جعل تراکنش‌ها و همچنین تزریق اطلاعات جعلی به دیتابیس ارز دیجیتال خواهند بود که یکی از عواقب آن می‌تواند تخریب امنیت ارزهای دیجیتال باشد.

به عبارت دیگر، امنیت هش در ارزهای دیجیتال بسیار حیاتی است و باید مراقبت‌های لازم را برای آن انجام داد. بدون این که امنیت هش در ارزهای دیجیتال تأمین شود، نمی‌توان به صورت کامل از امنیت در تراکنش‌های انجام شده با این ارزها صحبت کرد. مهمترین پیامی که در این زمینه وجود دارد، اهمیت اصلاحات و بهبود هش در ارزهای دیجیتال است.

انواع هش در ارزهای دیجیتال

نرم افزارهای کیف پول ارزهای دیجیتال، برای حفظ امنیت تراکنش‌ها و اثبات قطعیت آنها، از انواع هش متفاوتی استفاده می‌کنند. هش، به معنی تابعی است که یک مجموعه داده را به یک رشته کاراکتری کوتاه تبدیل می‌کند، به طوری که هرگونه تغییر در داده‌های اولیه، باعث تولید یک هش متفاوت می‌شود و این قابلیت باعث ایجاد امنیت در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال می‌شود.

از انواع هش که در ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌توان به SHA-256، Scrypt، Ethash و X11 اشاره کرد. SHA-256، یک تابع هش قوی است و به‌جز در بیت کوین ، در بسیاری از ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. Scrypt، تابعی است که برای ارزهای مانند لایت کوین و دوج کوین، به‌جز ارزهایی که از SHA-256 استفاده می‌کنند، بکار می‌رود.

در مورد Ethash باید گفت که این تابع هش برای ارزهایی مانند اتریوم به کار می‌رود. الگوریتم X11 که برای تولید ارز دیجیتال داش استفاده می‌شود نیز یکی از تابع‌های هشی است که از ۱۱ تابع هش مختلف تشکیل شده است و این ترکیب از توابع هش به آن قابلیت مقابله با حملات بر روی یکی از تابع هشی را به دنبال دارد. در کل، انواع هش مورد استفاده در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال، برای حفظ امنیت تراکنش‌ها و تولید ارز دیجیتال، بسیار مهم و حیاتی هستند.

تفاوت هش با الگوریتم های رمزنگاری

هش (Hashing) و الگوریتم‌های رمزنگاری (Encryption algorithms) دو مفهوم متفاوت در علوم رمزنگاری هستند. در ادامه، تفاوت بین آنها را توضیح می‌دهم:

هش (Hashing):

• هش یک تابع ریاضی است که یک متن ورودی را به یک مقدار هش (hash value) یا هش کد (hash code) تبدیل می‌کند.
• هش تابعی یکطرفه است، یعنی از مقدار هش، نمی‌توان به سادگی به متن اصلی بازگشت.
•  برای یک تابع هش خوب، تغییر کوچکی در متن ورودی باعث تغییر کاملاً متفاوتی در مقدار هش خروجی می‌شود (خاصیت مقاومت در برابر تصادفی بودن).
• هش‌ها معمولاً برای اهداف مختلفی مانند بررسی اصالت داده‌ها، جستجو، امضای دیجیتال و ذخیره‌سازی رمز‌های عبور استفاده می‌شوند.

الگوریتم‌های رمزنگاری:

• الگوریتم‌های رمزنگاری یک روش برای تبدیل متن اصلی (متن ورودی قابل خواندن) به یک شکل مخفی و غیرقابل خواندن (متن رمزنگاری شده) می‌باشد.
•  با استفاده از کلید (key) خاص، متن اصلی با استفاده از یک الگوریتم رمزنگاری به متن رمزنگاری شده تبدیل می‌شود.
• عملیات معکوس، یعنی بازگشت به متن اصلی، با استفاده از کلید مخصوص ممکن است.
• الگوریتم‌های رمزنگاری استفاده‌های متنوعی دارند، از جمله حفاظت از اطلاعات شخصی، ارتباطات امن، ایجاد امضای دیجیتال و ذخیره‌سازی اطلاعات حساس.

به طور خلاصه، تفاوت اصلی بین هش و الگوریتم‌های رمزنگاری در این است که هش یکتا بودن و عدم قابل بازگشت بودن را تأمین می‌کند، در حالی که الگوریتم‌های رمزنگاری قابل بازگشت هستند و با استفاده از کلید مخصوص، متن رمزنگاری شده را به متن اصلی تبدیل می‌کنند.

مزایای استفاده از هش در ارزهای دیجیتال

در دنیای امروز، بازار ارز دیجیتال یکی از پر رونق‌ترین حوزه های اقتصادی جهان محسوب می‌شود. ارزهای دیجیتال به نظر می‌رسند که باید همیشه از حملات هک و سرقت از طریق شناسایی هویت کاربران محافظت شوند. به همین دلیل، حمایت از هش کردن در این موضوع بسیار حائز اهمیت است. از این رو، به دو مزیت اصلی استفاده از هش در ارزهای دیجیتال، اشاره می‌کنیم:

۱- افزایش امنیت:

ارزهای دیجیتال بوسیله شیوه‌ای به نام دستورالعمل نصب‌شده بر ارزهای دیجیتال به همراه بلاکچین محافظت می‌شوند. با هش کردن اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها، داده‌های محساس در امان باقی می‌مانند. برای نمونه، در بیت کوین  زمانی که یک تراکنش ایجاد می‌شود، همه‌ی اطلاعات آن تراکنش به صورت هش شده در بلاکچین ذخیره می‌شود. به این ترتیب، امنیت تراکنش و اطلاعات آن حفظ می‌شود.

۲- افزایش سرعت و بهره وری:

با استفاده از هش‌ها، برنامه‌های مالی دقیق‌تر، سریع‌تر و هوشمندانه‌تر ساخته می‌شوند. هش به عنوان یکی از تکنیک هایی که باعث افزایش ضریب خطاهای عددی در برنامه‌ها می‌شود، باعث می شود که برنامه نویسان نیز بتوانند با بیشترین سرعت و بهره‌وری به کار خود بپردازند. با کاهش و افزایش این اشکال ورودی، زمان بیشتری برای ارسال و دریافت داده‌ها در اختیار برنامه‌ها قرار می‌گیرد. با آن‌که برای تراکنش‌های ارز دیجیتال تنها کافی است که یک محاسبه ساده برای هش گذاری داشته باشیم، می‌توان آن‌ها را در دنیای پرسرعت اینترنت به راحتی به کار گرفت.

با توجه به مزایای ارائه شده، استفاده از هش در ارزهای دیجیتال به عنوان یکی از شیوه های مهم حفاظت اطلاعات و افزایش بهره وری در این حوزه به شمار می‌آید. با برنامه ریزی برای بهره برداری از این تکنولوژی، به افزایش امنیت، سرعت و بهره وری در بستر معاملات ارزهای دیجیتال می‌توان دست یافت.

نحوه عملکرد هش در ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال، از جمله بیت کوین ، اتریوم، لایت‌کوین و …، در تعاملات مالی در فضای دیجیتال نسبت به پول‌های رسمی معمولی از شبکه‌های عمومی یا خصوصی بیشتر بهره می‌برند. این ارزها از هش برای تضمین امنیت و صحت تراکنش‌های انجام شده در شبکه استفاده می‌کنند. هش فرایندی است که به روشی کاملاً اتفاقی یک پیام یا متن را به یک عدد بلند و ثابت می‌تواند تبدیل کند. این عدد هش جای‌گزین متن اولیه می‌شود و برای بررسی صحت داده‌ها در تراکنش‌های ارز دیجیتال استفاده می‌شود.

شبکه‌های بلاکچین که این ارزها بر پایه آن ساخته شده اند، در ابتدای هر بلاک، یک هش از بلاک قبلی دارند. این هش در حقیقت یک اثباتی از صحت تراکنش‌های قبلی است که اگر هر کسی بخواهد قراردادهای تمام تراکنش‌ها در شبکه را ویرایش کند، هش قبلی فرق می‌کند و خطای آسانی به دست می‌آید. این نوع محافظت از سیستم بلاکچین با نام “اثبات کار” شناخته می‌شود.

غالباً قبل از به عمل آوردن هر تراکنش، اطلاعات آن توسط شبکه داده شده و به یک هش تبدیل می شود. سپس، هش این تراکنش به هش بلاک قبلی در شبکه اتصال داده می‌شود و یک هش جدید به عنوان نشانه برای تأیید این تراکنش در بلاک‌های آینده ساخته می‌شود.

در نتیجه، هش یک نوع ابتدائی از شناسایی برای محافظت از ارزش‌ها و اطلاعات مهم در شبکه های دیجیتال است. با استفاده از هش، امکان تغییر داده‌ها در شبکه بسیار کم می‌شود و این شبکه‌ها برای استفاده در معاملات مالی بسیار امن و قابل اعتماد خواهد بود.

هشینگ چیست؟

هشینگ به عنوان یک کاربرد مهم در فناوری بلاکچین شناخته می‌شود. این فناوری برای ایجاد امنیت و اعتماد در محیطی اینترنتی توسعه داده شده است. هشینگ به مجموعه‌ای از فرایندها گفته می‌شود که در جریان انتقال داده‌های حساس بین افراد و سازمان‌ها، با ایجاد کد هشینگ اطلاعات را بدون در نظر گرفتن اندازه و محتوای آن، به صورت یک رمز محافظت شده ایجاد می‌کند.

تکنولوژی هشینگ در ارزهای دیجیتال نیز به کار می‌رود. در اینجا، هش کردن اطلاعاتی که برای مبادله بین کاربران نیاز است، برای ایجاد امنیت در محیط بلاکچین صورت می‌گیرد. رمزگذاری کاری است که با استفاده از الگوریتم‌های هشینگ، اطلاعات را به یک کد مختصر، بی‌ارتباط و بدون قابلیت بازیابی تبدیل می‌کند. در این روش هیچ کس نمی‌تواند داده‌های اصلی را بازیابی کند، فقط می‌تواند با مقایسه هش کدها خود را اعتبارسنجی کند.

در ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، پروتکل هشینگ SHA-256 برای امنیت بلاکچین انتخاب شده است. الگوریتم هشینگ SHA-256 با استفاده از ارقام ۰ و ۱ عملیات بر روی داده‌های ورودی انجام می‌دهد و یک کد ۲۵۶ بیتی را ایجاد می‌کند. این کد در بلاکچین به عنوان امضای دیجیتال استفاده می‌شود که معتبریت و اعتماد را برای افراد حاضر در مبادله ارز دیجیتال در سیستم فراهم می‌کند.

ارزهای دیجیتال، از جمله بیت کوین ، اتریوم، لایتکوین و غیره از الگوریتم های هش استفاده می کنند تا امنیت و ناشناخته بودن تراکنش های این ارزها را تضمین کنند. به طور کلی، الگوریتم های هش برای انتقال اطلاعات در فضای دیجیتال استفاده می شوند. در این الگوریتم، یک بار از اطلاعات ورودی به شکل یک مقدار یکتا (که به عنوان “هش” شناخته می شود) تبدیل می شود که نمی توان آن را با باز کردن دوباره تغییر داد.

اصول هشینگ

برای شناسایی دقیق تر هشینگ باید به تعاریف زیر توجه شود:

•  مقدار ثابت و ثابت برای هر نوع داده ورودی:

به جای اندازه ورودی پیام، می توان آن را به صورت یک مقدار ثابت اندازه گیری کرد.

•  هش برای هر مقدار ورودی باید یکی باشد:

هش نسبت به هر داده یک نتیجه یکتا و ثابت باید داشته باشد.

•  تغییرات کوچک در ورودی باعث تغییر شدید در هش شده نمی شود:

هش باید به گونه ای باشد که حتی با تغییرات کوچک در پیام اولیه این تغییرات در هش شده به صورت چندانی نمایش داده نشوند.

انوع الگوریتم های مورد استفاده در ارزهای دیجیتال

در ارزهای دیجیتال، معمولاً از الگوریتم های “SHA-256″، “Scrypt”، و “Ethash” استفاده می شود. “SHA-256” بیشتر در بیت کوین  و “Scrypt” در لایت کوین استفاده می شود. “Ethash” نیز در اتریوم استفاده می شود. این الگوریتم های هش بسیار پیچیده و امن هستند و به دلیل پیچیدگی آن ها، برای افرادی که می خواهند مسدود کنند یا اطلاعات را هک کنند بسیار سخت است.

به طور خلاصه، الگوریتم های هش در ارزهای دیجیتال از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند، چون امنیت و نامشخصی تراکنش ها را تضمین می کنند و هر گونه تغییر در داده های اولیه قابل شناسایی است.

الگوریتم‌های هشینگ به همراه توضیحاتی کوتاه

الگوریتم Blake

blake یکی از الگوریتم‌هایی است که دارای دو نوع متفاوت است. در یک نوع از آن از کلمات ۳۲ بیتی استفاده می‌شود و طول هش آن حداکثر ۲۵۶ بیت است، اما در نوع دیگر از کلمات ۶۴ بیتی استفاده می‌شود و طول هش آن تا ۵۱۲ بیت می‌رسد.

شناخته‌شده‌ترین عضو در خانواده الگوریتم blake، Blake2 است که در سال ۲۰۱۲ معرفی شد. هرچند الگوریتم‌هایی که پیش از blake منتشر شده بودند، بسیار متداول بودند، اما متأسفانه امنیت بالایی نداشتند و بسیار آسیب‌پذیر بودند. به همین دلیل، Blake2 به منظور رفع این مشکل و البته افزایش کارایی معرفی شد.

Blake2 در واقع به دو زیرگروه Blake2b و Blake2s تقسیم می‌شود که هر دو الگوریتم هش ایمن قبلی را به لحاظ امنیتی نیز برابر می‌کنند.

الگوریتم Whilpool

الگوریتم ویرپول برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ منتشر شد. در این الگوریتم، هر پیام با طولی کمتر از ۲۲۵۶ بایت دریافت و با استفاده از هش ۵۱۲ بیت (۶۴ بایت) رمزنگاری می‌شود. در هش ۵۱۲ بیتی این الگوریتم، اعداد به صورت اعداد ۱۲۸ رقمی نمایش داده می‌شوند.

ویرپول در بازبینی‌هایی که از سال ۲۰۰۰ تاکنون انجام شده است، دوبار مورد بررسی قرار گرفته است. در بار اول، با تغییر جعبه اس‌باکس (S-box)، پیاده‌سازی این الگوریتم روی سخت‌افزار آسان‌تر شد و نام Whirpool-T برای آن انتخاب شد. در بار دوم بازبینی در سال ۲۰۰۳، نقصی که سبب کاهش امنیت می‌شد پیدا و برطرف شد و در نهایت نسخه اصلی آن به نام Whirpool شناخته شد.

الگوریتم SHA

SHA که در واقع صورت اختصاری Secure Hash Algorithm بوده و به معنای الگوریتم هش ایمن است. این الگوریتم درواقع مجموعه‌ای است از الگوریتم‌هایی که توسط موسسه ملی استاندارد و فناSHA که در واقع صورت اختصاری Secure Hash Algorithm بوده و به معنای الگوریتم هش ایمن است. این الگوریتم درواقع مجموعه‌ای است از الگوریتم‌هایی که توسط موسسه ملی استاندارد و فناوری ایالت متحده ایجاد شده بود و در سال ۱۹۹۳ توسعه یافت.

البته این نسخه همچنان جای کار داشته و پس از رفع نقایص آن، نسخه‌ی جدیدتر و اصلاح شده‌تری به نام SHA-1 تبدیل شد. SHA-1 درواقع یک تابع هش ۱۶۰ بیتی است و توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده و با هدف امضای دیجیتال بخشی از الگوریتم طراحی شد.

البته در سال ۲۰۰۵، آسیب‌پذیری‌های امنیتی در این الگوریتم تشخیص داده شد که نشان از احتمالی برای نفوذپذیری آن بود. و همین موضوع باعث به وجود آمدن الگوریتم‌های متعدد و متفاوت در سال‌های بعدی شد.

هش کردن در ارز دیجیتال چه کاربردهایی دارد؟

استفاده از هش کردن در ارزهای دیجیتال، بسیار مهم است. با استفاده از هش کردن، تراکنش‌های انجام شده توسط افراد و شرکت‌ها به راحتی شناسایی می‌شوند. این در حالی است که افراد نیازی به اشتراک گذاشتن اطلاعات کارت اعتباری یا دیگر اطلاعات شخصی خود ندارند.

با هش کردن هر تراکنش، تقلب در این مورد به طور گسترده‌ای متوقف می‌شود. در حالی که تلاش برای تقلب در ارز دیجیتال وجود دارد، با هش کردن، معاملات به راحتی شناسایی و تأیید می‌شوند.

استفاده از هش کردن، تنها راهی است که داده‌های اولیه (به عنوان مثال، اطلاعات یک تراکنش) به داده‌های انتهایی تبدیل می‌شوند. این به این معنی است که تغییرات در هر داده، مشخص می‌شود و در صورت تلاش برای تقلب، داده‌ها شناسایی و به سادگی قابل دسترس هستند.

در نهایت، هش کردن ارز دیجیتال، یکی از راه‌هایی است که باعث مانع شناخته شدن تراکنش‌های مشکوک و تقلب و پیامدهای ناگوار زیرین در عرصه‌ی ارزهای دیجیتال می‌شود. با توجه به اینکه این بازار در حال توسعه است، استفاده از هش کردن به عنوان روش شناسایی تراکنش‌های صحیح بسیار مهم است.

با مفهوم کریپتوگرافی آشنا شوید و اصول کریپتوگرافی در هشینگ وارزهای دیجیتال

کریپتوگرافی به عنوان علمی مهم در حفظ امنیت و اطلاعات محرمانه بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این علم شامل مجموعه‌ای از تکنیک‌های رمزنگاری و دیکریپت کردن اطلاعاتی است که برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز توسط افراد ناشناخته به‌کار می‌رود.

در هشینگ و ارزهای دیجیتال نیز از اصول کریپتوگرافی برای امنیت بهره می‌گیرند. هشینگ به عملیاتی گفته می‌شود که باعث تولید یک خروجی با طول ثابت برای ورودی‌های مختلف می‌شود. این خروجی به عنوان هش معروف است. کاربرد این عملیات در ارزهای دیجیتال این است که با تولید هش می‌توان هرگونه تغییر در اطلاعات مرتبط با ارز را حتی در صورت داشتن دسترسی به کل رکورد‌های ذخیره شده، شناسایی کرد.

بدیهی است که برای اینکه با استفاده از هشینگ اطلاعات نامتعارف را شناسایی کرد، باید یک مقایسه‌زننده به خطاطلبی خاصی پایبند باشد. برای افزایش امنیت بهتر این فرآیند، برخی از مفاتیح امنیتی در هشینگ استفاده می‌شوند که مهمترین آنها عبارتند از تابع‌های هش کننده‌ی کریپتوگرافیک و تابع‌های HMAC.

از آنجا که هشینگ به صورت یکطرفه است، باید از روش دیگری برای بازگرداندن اطلاعات مورد استفاده قرار بگیرد. این همان روش دیکریپت کردن است که در آن اطلاعات رمز شده در طول یک فرایند بازگشتی، به داده‌های اصلی تبدیل می‌شود. بدیهی است که برای امنیت بهتر، در این روش باید از الگوریتم‌های قوی‌تری استفاده شود.

در کل، کریپتوگرافی به عنوان یکی از اصول امنیتی مهم، در هشینگ و ارزهای دیجیتال نقش مهمی دارد. استفاده از تکنیک‌های با ایمنی بالا در این حوزه‌ی خاص، جلوی سوءاستفاده‌ها و هکرهایی که به دنبال دسترسی ناشناخته به اطلاعات هستند، گرفته می‌شود.

نحوه استفاده از هش در تراکنش های ارز دیجیتال روند هشینگ و نحوه استفاده آن در پرداخت های ارز دیجیتال

استفاده از هش در تراکنش‌های ارز دیجیتال یک روش امنیتی است که از الگوریتم‌های رمزنگاری قابل اعتماد برای ایجاد امضا دیجیتال استفاده می‌کند. در این روش، اطلاعات تراکنش به عنوان ورودی به الگوریتم هش می‌شوند و یک کد هشی به عنوان خروجی تولید می‌شود. این کد هشی تنها یک رشته از اعداد و حروف است و نمی‌توان آن را به فرایند اصلی تراکنش برگرداند. همچنین، در صورت تغییر هر گونه اطلاعات تراکنش، کد هش تولید شده نیز تغییر خواهد کرد.

از این روش در تراکنش‌های ارز دیجیتال استفاده می‌شود تا از تقلب در تراکنش‌ها جلوگیری شود. در عمل، هش برای تأیید تراکنش استفاده می‌شود. قبل از ارسال تراکنش به شبکه، هش مربوط به آن ایجاد شده و در بلاک ثبت می‌شود. اگر هر گونه تغییری در تراکنش ایجاد شود، هش جدیدی تولید می‌شود و با هش پیشین متفاوت خواهد بود که به شدت امنیت تراکنش را افزایش می‌دهد.

هش دارای بسیاری از کاربردهای مختلفی است و در تراکنش‌های ارز دیجیتال نیز به عنوان یکی از اصولی‌ترین مبانی استفاده می‌شود. برای انجام پرداخت‌های ارز دیجیتال، مراحلی مانند احراز هویت دو مرحله‌ای و تولید امضا دیجیتال انجام می‌شود. توسط کلید خصوصی خود، فرد می‌تواند یک امضا دیجیتال در تراکنش‌های خود ایجاد کند. سپس اطلاعات تراکنش با استفاده از الگوریتم هش، به کد هشی تبدیل می‌شوند و در شبکه به اشتراک می‌گذارند تا در ادامه مدیریت تراکنش و بررسی تأیید آن انجام شود.

در نتیجه، استفاده از هش در تراکنش‌های ارز دیجیتال به صورت بسیاری از تقلب‌های احتمالی در معاملات دیجیتالی جلوگیری کرده و امنیت تراکنش‌ها را بهبود می‌بخشد. با توجه به اهمیت امنیت در صنعت ارز دیجیتال، استفاده از هش و الگوریتم‌های رمزنگاری قابل اعتماد، جزء مهمترین روش‌های تأمین امنیت در این صنعت است.

تفاوت هش با تابع امضای دیجیتال در ارزهای دیجیتال تفاوت ها در کاربرد و عملکرد هریکی از مفاهیم

هش و تابع امضای دیجیتال دو مفهوم متفاوت در ارزهای دیجیتال هستند که در اینجا در مورد تفاوت ها و کاربردهای هر یک بحث خواهیم کرد.

این دو مفهوم از نظر معنای واژگانی نزدیک به هم هستند، اما در عمل دارای کاربردها و عملکرد های جدیدی هستند. در دنیای ارزهای دیجیتال، هش به عنوان یک رمزنگاری استفاده می شود که برای شناسایی سریع داده ها استفاده می شود. به طور کلی، هش به مجموعه ای از روش های رمزنگاری گفته می شود که برای امنیت و حفاظت از داده ها استفاده می شود. هش ها از یک الگوریتم رمزنگاری خاصی استفاده می کنند تا همیشه به یک نتیجه ثابت منتهی شوند. این به این معنی است که اگر داده ورودی هیچ تغییری نکند، هش در همیشه به نتیجه یکسانی دست می یابد. در این راستا، هش به عنوان ابزاری قوی برای تشخیص داده های دروغ برای اطمینان از امنیت داده ها مورد استفاده قرار می گیرد.

تابع امضای دیجیتال به عنوان یک رمزنگاری برای تایید صحت و سلامت داده ها با استفاده از دسته ای از الگوریتم ها کار می کند. تابع امضای دیجیتال یکی از بهترین روش های ارتباط ایمنی را فراهم می کند. در تابع امضای دیجیتال، امضای دیجیتال یک محافظ محافظت کننده از داده ها است که با شناسایی اصلی بودن داده ها از دیگران، به کاربر اجازه می دهد تا از داده های خود به عنوان داده که مطمئن است استفاده کند.

در کل، تفاوت های بسیاری بین هش و تابع امضای دیجیتال وجود دارد. هش برای شناسایی داده های دروغ استفاده می شود، در حالی که تابع امضای دیجیتال برای تایید صحت داده ها مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین، تابع امضای دیجیتال به کاربر اجازه می دهد تا از داده های خود به عنوان داده که می توان اطمینان داشت استفاده کند، در حالی که هش به شما اجازه می دهد تا برای شناسایی داده های اشتباه استفاده کنید. با این وجود، هر دوی این مفاهیم برای رمزنگاری داده های دیجیتال بسیار مؤثر استفاده می شوند و قابلیت های مهمی برای حفاظت از داده های مهم را دارا می باشند.

سوالات متداول

• هش در ارزهای دیجیتال چیست؟

هش در ارزهای دیجیتال تابعی رمزنگاری یکسره است که برای امضاء دیجیتال و ایجاد بلاک‌های زنجیره‌ای استفاده می‌شود. این تابع به ورودی‌های مختلف تبدیل شده و خروجی ثابتی (هش) ایجاد می‌کند.

• چرا از هش در ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود؟

هش به عنوان ابزاری برای امنیت و اصالت داده‌ها و تراکنش‌ها در زنجیره‌های بلوکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تغییرات کوچک در ورودی، تغییرات زیادی در خروجی ایجاد می‌کند که این ویژگی امنیتی را افزایش می‌دهد.

• چه توابع هشی در ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود؟

برخی از ارزهای دیجیتال از توابع هش معروفی مانند SHA-256 استفاده می‌کنند.

• چگونه هش در ایجاد بلاک‌های زنجیره‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

در بیت کوین  به‌طور مثال، اطلاعات بلاک با دیگر داده‌ها ترکیب شده و سپس تابع هش (معمولاً SHA-256) بر روی این ترکیب اعمال می‌شود تا هش بلاک ایجاد شود.

• چگونه هش امنیت زنجیره بلوکی را تضمین می‌کند؟

تغییرات حتی کوچک در داده‌ها باعث تغییرات زیادی در هش می‌شود. این ویژگی باعث افزایش امنیت زنجیره بلوکی و جلوگیری از تغییرات غیرمجاز می‌شود.

• چطور هش در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

هش اطلاعات تراکنش به‌طور کلی برای امضاء دیجیتال و اعتبارسنجی تراکنش‌ها استفاده می‌شود.

• چگونه تغییر در داده‌ها تشخیص داده می‌شود؟

اگر کسی تلاش کند اطلاعات را تغییر دهد، تغییر در هش اصلی ایجاد می‌شود و این تغییرات به سرعت در کل زنجیره انتشار پیدا می‌کند.

• آیا هر ارز دیجیتال از یک تابع هش خاص استفاده می‌کند؟

نه، توابع هش معمولاً بر اساس استانداردهای رایج مانند SHA-256 استفاده می‌شوند، اما هر ارز دیجیتال ممکن است از یک تابع هش خاص برای موارد خود استفاده کند.

• آیا هش قابل معکوس است؟

توابع هش به طور عمومی معکوس‌ناپذیر هستند، یعنی از خروجی به ورودی برگشت‌ناپذیرند.

• چگونه تخصیص هش به تراکنش‌های ارزهای دیجیتال امنیت را افزایش می‌دهد؟

 هش اطلاعات تراکنش به‌عنوان یک امضاء دیجیتال عمل می‌کند و افراز تغییرات غیرمجاز در داده‌ها را جلوگیری می‌کند، که به‌عنوان یک ابزار اصلی در حفظ امنیت ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود.

سخن پایانی

در ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین، هش‌ها به طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند. یکی از کاربردهای اصلی آنها در بلاکچین است. بلاکچین یک ساختار داده‌ای است که تمامی تراکنش‌های انجام شده در یک شبکه را به صورت متوالی ذخیره می‌کند. اما برای اطمینان از صحت و یکپارچگی بلاکچین، هر بلوک نیاز به یک امضای دیجیتال دارد که نشان دهنده صحت اطلاعات درون آن است. این امضا توسط یک هش از داده‌های بلوک (شامل تراکنش‌ها و هدر بلوک قبلی) تولید می‌شود. در نتیجه، هر تغییر در داده‌های بلوک، باعث تغییر در هش آن می‌شود و امضای دیجیتال بلوک دیگر معتبر نخواهد بود. به عبارت دیگر، تغییر در یک بلوک، تمامی بلوک‌های بعدی را نامعتبر می‌کند و این ویژگی به بلاکچین امنیت و اعتماد می‌بخشد.

به جز استفاده در بلاکچین، هش‌ها در ارزهای دیجیتال برای اهداف دیگری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در فرآیند استخراج (ماینینگ) بیت کوین، هش‌ها در کشف نسبتاً تصادفی یک عدد به عنوان پاسخ به یک مسئله ریاضی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این فرآیند، به عنوان استخراج بلاک‌ها و پاداش برای ماینرها انجام می‌شود و هش‌ها در اینجا نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند.

به طور خلاصه، هش در ارزهای دیجیتال نمادی از امنیت، صحت و یکپارچگی داده‌ها است. با تولید هش‌های یکتا و تغییرناپذیر، امنیت اطلاعات در بلاکچین و سیستم‌های ارز دیجیتال تضمین می‌شود و این به کاربران اعتماد بیشتری در استفاده از این ارزها می‌دهد. هش‌ها همچنین در فرآیند استخراج ارزهای دیجیتال نیز نقش حیاتی دارند و به عنوان یک ابزار برای اثبات کار و همچنین توزیع عادلانه پاداش به ماینرها استفاده می‌شوند.

با توجه به اینکه تکنولوژی ارزهای دیجیتال همچنان در حال توسعه و رشد است، استفاده از هش‌ها به صورت روزافزون در حوزه‌های دیگر نیز قابل تصور است. ترکیب هش‌ها با تکنولوژی‌های رمزنگاری و امنیتی می‌تواند مبنا و اساسی برای ارزها، بلاکچین‌ها و سیستم‌های مبتنی بر ارزهای دیجیتال در آینده باشد.

در نهایت، با توجه به اهمیت هش‌ها در ارزهای دیجیتال، لازم است توسعه دهندگان و کاربران درک کاملی از این تکنولوژی داشته باشند. برای ایجاد و استفاده از سیستم‌های امن و قابل اعتماد، آشنایی با نحوه عملکرد و کاربردهای هش‌ها ضروری است. با توجه به رشد و توسعه ارزهای دیجیتال، این فهم و آگاهی به کاربران کمک می‌کند تا از مزایا و امکانات ارزهای دیجیتال بهره‌برداری کنند و در عین حال از تهدیدهای امنیتی مرتبط با آنها محافظت کنند.

ممنون که تا پایان مقاله “هش در ارز دیجیتال چیست؟” همراه ما بودید.

بیشتر بخوانید:

• قوانین ارز دیجیتال در ایران
• بهترین ارز دیجیتال برای هولد کدام است؟
• نهنگ ارز دیجیتال چیست؟ و چه کسانی هستند؟
• هش در ارز دیجیتال چیست؟ + توضیح کامل hash
• ارز دیجیتال برای نوجوانان + راهنمایی و نکات مهم
• ارز فیات چیست؟ | اطلاعات کامل درباره ارز فیات ایران
• ارز دیجیتال چیست؟ | عملکرد و ویژگی های ارز دیجیتال
• ربات ارز دیجیتال چیست؟ | آشنایی کامل با ربات ارز دیجیتال
• گپ قیمتی در ارز دیجیتال چیست؟ و بررسی انواع آن
• لانچ شدن ارز دیجیتال چیست؟
• آینده ارز دیجیتال در سال ۲۰۲۴ چیست؟
• کدام ارز دیجیتال ارزان آینده بهتری دارد؟
• بازی های پولساز ارز دیجیتال کدامند؟
• هاوینگ ارز دیجیتال چیست؟
• کدام ارز دیجیتال سود بیشتری دارد؟
• ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی یا غیر قابل پیگیری کدامند؟
• حد سود در ارزهای دیجیتال چیست؟