معرفی کلیدهای عمومی و خصوصی در تراکنش بیت کوین

بیت‌کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که می‌توان بدون نیاز به هیچ واسطه‌ای مانند بانک، مستقیماً آن را خرید، فروخت و مبادله کرد. این ارز دیجیتال توسط خالق خود یعنی فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ساخته شده‌ است و امروز که ۱۳ سال سن دارد، توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده‌ است و بیش از ۲۰,۰۰۰ هزار ارز دیجیتال دیگر به پیروی از آن ساخته شده‌اند. صنعتی که با خلق بیت‌کوین راه‌اندازی شد، روز به روز در حال گسترش است. توسعه‌گران به سمت بلاک‌چین‌ها و معامله‌گران به سمت صرافی‌ها در حرکت هستند. هر دو گروه نیز حداقل در نیاز به دانستن یک مفهوم مشترک‌اند: کلیدهای عمومی و خصوصی.

اگر به دنبال تهیه یک کیف پول ارزهای دیجیتال گشته باشید، قطعاً عبارت «کلید» را شنیده‌اید. در واقع، کیف پول‌های ارزهای دیجیتال با دو کلید عرضه می‌شود: یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی. وجود هر دو این کلیدها ضروری است و با اینکه هر کدام کار متفاوتی انجام می‌دهند، اما در نهایت مکمل یکدیگر‌ند.

بنابراین، تصمیم گرفته‌ایم مقاله کاملی برای توضیح این دو مفهوم مهم در صنعت بلاک‌چین و مخصوصاً بیت کوین نگارش کنیم. این مقاله مفید را تا انتها مطالعه فرمایید تا از اطلاعات آن بهره‌مند شوید.

کلید عمومی

کلید عمومی، برای واریز و ارسال ارز دیجیتال از کیف پول فرستنده به کیف پول گیرنده مورد استفاده قرار می‌گیرد. داشتن کلید عمومی برای تأیید تراکنش‌ها و اثبات مالکیت یک آدرس بلاک چین الزامی است. اگر شخصی برای شما مقداری ارز دیجیتال بفرستد، مثلاً بیت کوین (BTC)، یک کلید عمومی برای “باز کردن قفل” آن تراکنش و اثبات اینکه شما اکنون مالک آن بیت کوین، هستید مورد نیاز خواهد بود.

برای درک بهتر کلید عمومی، آن را با کد پستی منزل خود مشابه بگیرید. هر کسی می‌تواند کلید عمومی یا کد پستی را جستجو کند و چیزهایی (در این مورد ارز دیجیتال) را برای آن ارسال کند.

کلید عمومی و خصوصی

یک مورد مشابه دیگر به کلیدهای عمومی، شماره حساب، شماره شبا یا شماره کارت‌تان است که برای دریافت وجه از طریق سیستم بانکی به فرستنده می‌دهید. وجه تشابه کلیدهای عمومی کیف پول ارز دیجیتال و شماره حساب، شماره شبا یا شماره کارت این است که می‌توانید این اطلاعات را به هر کسی بگویید؛ اما او با در دسترس داشتن آن اطلاعات، این اجازه را نخواهد داشت که پول برداشت کند یا فقط با دانستن آن‌ها، وارد حساب شما شود.

کلیدهای خصوصی

در سمت دیگر، کلیدهای خصوصی را داریم که فقط در اختیار صاحب کیف پول است و به عنوان رمز ورود محسوب می‌شود. در واقع این کلید متشکل از تعدادی عبارت تصادفی (Random) بوده که حفظ و حراست از آن فقط به عهده دارنده کیف پول است. مهم‌ترین نکته‌ای که درباره کیف پول لازم است درک کنید، این است که باید به آن مانند یک برگه چک سفید امضا نگاه کنید و به شدت از آن حفاظت به عمل آورید. اگر کلید خصوصی خود را از دست دهید، دسترسی مجدد به دارایی‌های دیجیتال‌تان غیرممکن خواهد شد. هیچ نیازی‌ هم به اشاره نیست که اگر کلید خصوصی شما دست هر کس دیگری بیفتد، می‌تواند به دارایی‌‌تان دسترسی داشته باشد و هر کاری که دوست دارد با آن‌ها انجام دهد.

عبارت سید

کلیدهای خصوصی کدهای عددی هستند؛ اما ممکن است هرگز کلید خصوصی واقعی خود را نبینید. برای اینکه برنامه‌ها کاربر پسندتر شوند، بسیاری از ارائه دهندگان کیف پول ارزهای دیجیتال، اغلب کلید خصوصی شما را به گونه‌ای رمزگذاری می‌کنند که بتوانید راحت‌تر آن را حفظ کرده و به خاطر بسپارید.

بسیاری از کیف‌پول‌ها، برای رمزنگاری دارایی‌های شما از یک عبارت سید (seed) استفاده می‌کنند که به نام «عبارت مخفی بازیابی» نیز شناخته می‌شود. به عنوان مثال، اگر از کیف پول ارزهای دیجیتال متامسک (MetaMask) یا تراست ولت (Trust Wallet) استفاده کنید، یک رشته از کلمات تصادفی به شما اختصاص داده می‌شود که از آنها برای باز کردن قفل وجوه خود استفاده می‌کنید. کلید خصوصی اصلی شما، در پشت صحنه نرم افزار و این رشته کلمات کاربر پسند پنهان شده است.

شما می‌توانید برای خرید ارزهای دیجیتال به صورت امن، و یا خرید بیت کوین همانند coinbase از Wallex اقدام کنید.

کیف پول

عملکرد کلید خصوصی، از نظر فنی “امضای” تراکنش‌هایی است که از وجوه شما استفاده می‌کنند. این تراکنش‌ها بدون پیوست کردن کلید خصوصی شما نمی‌توانند توسط شبکه تأیید شوند. کلید عمومی تراکنش‌ها را رمزگذاری می‌کند، اما فقط با کلید خصوصی مربوطه می‌توان آنها را رمزگشایی کرد. این فناوری رمزنگاری و رمزگشایی با استفاده از کلید‌های عمومی و خصوصی، گاهی اوقات به اختصار PKC (عبارت کامل: Public-Key Cryptoghraphy) یا رمزنگاری نامتقارن نامیده می‌شود.

چگونه از کلید خصوصی خود محافظت کنیم

نکته پایانی که هر اندازه بر آن تاکید شود همچنان کافی نیست، این است که باید کلید خصوصی، عبارت seed یا هر دو را در جایی امن و مخفی نگه دارید. آن را یادداشت کنید و در چندین مکان ذخیره کنید؛ زیرا اگر آن را گم کنید یا به دست افراد نادرستی بیفتند، راهی برای بازیابی نخواهید داشت. به هیچ‌ عنوان از کلید خصوصی خود اسکرین شات نگیرید و با دوربین از روی آن عکاسی نکنید. زیرا این کپی‌های دیجیتال اغلب مورد هدف هکرها قرار می‌گیرند.