آیا صرافی های کریپتو با پاداش های KYC مطابقت دارند؟

به گزارش زوم ارز، مقابل بانک‌ها که پیش از افتتاح حساب به اطلاعات KYC مشتریان خود نیاز دارند، بسیاری از صرافی‌های رمزنگاری پاداش‌های تتر (USDT) را برای فراهم‌کردن اطلاعات KYC از جمله نام، آدرس، کارت شناسایی و اطلاعات تماس نیازمند ارسال می‌نمایند.

به منظور روشن شدن، پاداش‌های KYC برای افتتاح حساب صرافی نیستند. در اغلب موارد، صرافی‌های رمزنگاری به مشتریان این امکان را می‌دهند که حساب‌های کوچک را بدون ارسال اطلاعات KYC باز کنند و تجارت کنند. همچنین، برای دریافت پاداش تتر، نیازی به انجام کارهای بانکی مانند ثبت نام برای سپرده مستقیم یا داشتن موجودی اولیه زیاد نیست. به همین دلیل، برای دریافت این جایزه تتر تنها کافی است که یک کارت شناسایی معتبر ارسال کنید.

بنا به این دلیل، اگرچه بانک‌ها اغلب به مشتریانی که وظایف مهم بانکی را انجام می‌دهند، پاداش افتتاح حساب اعطا می‌کنند، اما بانک‌های ایالات متحده معمولاً هیچ هزینه‌ای برای باز کردن یک حساب دریافت نمی‌کنند، و فقط کارت شناسایی را صادر می‌کنند.

هیچ بانک ایالات متحده‌ای قادر به افتتاح حساب بدون کارت شناسایی نمی‌باشد. مطابق مقررات فدرال، اسناد KYC به‌طور لازمی باید تکمیل گردند. همچنین خدمات ارسال پول مانند MoneyGram، PayPal، Venmo، و CashApp به مدارک KYC نیاز دارند و هیچگونه هزینه‌ای برای تکمیل این مراحل اجرا نمی‌شود.

با این حال، ارائه دهندگان خدمات مالی مبادلات رمزارزی از اعطای پاداش های KYC به مشتریان خود راضی هستند.

• Binance برای عبور از KYC به برخی از مشتریان سه USDT پرداخت می‌کند.
• BTCC 20 USDT می پردازد و به طور خاص ساکنان ایالات متحده را هدف قرار می دهد.
• MEXC 20 USDT می پردازد.

پرداخت‌های USDT به دو دلیل منحصر به فرد هستند. اولاً، صرافی‌ها به طور مداوم بیشتر از هر استیبل کوین دیگر، پرداخت‌ها را به صورت تتر انجام می‌دهند، این موضوع سوالاتی را درباره اینکه آیا صادرکننده استیبل کوین، بازارسازانی که USDT معامله می‌کنند، یا برخی نهادهای دیگر در تبلیغات دخیل هستند، به وجود می‌آورد.

با تاسف این نوع تردید معقول است، زیرا صرافی های رمزنگاری دارای تجربه طولانی در کار با مشتریان خود هستند، به ویژه در مورد جفت های معاملاتی USDT.

اگر پاداش به عنوان یک روش برای جلب مشتریان جدید برای معاملات با USDT مورد استفاده قرار گیرد و به تدریج تمام یا بیشتر آن به بازارسازان و شرکت‌های پیچیده بازگردانده شود، پرداخت تا ۲۰ USDT برای جذب خریداران جدید و افزایش جریان نقدینگی، یک استراتژی اقتصادی منطقی به نظر می‌رسد.

بسیاری از صرافی های رمزنگاری نباید برای فعالیت‌های مالی خود اطلاعات KYC (شناسایی مشتری) اعمال کنند، اما این موضوع نگران‌کننده است. در حقیقت، بانک‌ها و موسسات مالی معمولاً از KYC برای اعتماد بیشتر به مشتریان و جلوگیری از شارژ پول غیرقانونی استفاده می‌کنند. این فرایند انجام می‌شود تا اعتبار و شفافیت مالی را تضمین کند و فعالیت‌های مشکوک را رد کند.

اطلاع رسانی به صرافی‌های رمزنگاری درباره الزامات ثبت‌نام آنها برای انتقال پول، به طور مکرر و واضح انجام می‌شود. در ماه گذشته، وزارت دادگستری ایالات متحده، بار دیگر موسسان کیف پول سامورای را به خاطر نادیده گرفتن اخطارهای آشکار از سوی شبکه اجرای جرایم مالی (FinCEN)، گروه ویژه اقدام مالی (FATF)، دفتر تحقیقات فدرال (FBI) و نهادهای دیگر دولتی توصیه کرد. این وزارتخانه به صرافی‌های رمزنگاری که به مدت چندین دهه الزامات انتقال پول را نادیده گرفته‌اند، کیفرخواست می‌دهد.

کسب و کارهای انتقال پول باید مشتریان خود را KYC کنند

به طور خاص، اجرای یک خدمات انتقال پول بدون مجوز که به مشتریان ایالات متحده خدمت می‌کند، به طور کامل با قانون فدرال ۱۸ U.S.C. § ۱۹۶۰ تضاد دارد. این ماده قانونی انتقال پول را به عنوان “انتقال وجوه از طرف مردم به هر وسیله‌ای” تعریف می‌کند و تصریح می‌کند که فعالیت‌های غیرمجاز این نوع خدمات پولی تحت پوشش قانونی قرار می‌گیرند.

قانون محافظت از بانک (BSA) 31 U.S.C § ۵۳۳۰ خدمات انتقال پول را به عنوان “پذیرش ارز، وجوه یا ارزشی که جایگزین ارز می شود و انتقال ارز، وجوه یا ارزشی که جایگزین ارز به هر وسیله ای می شود” تعریف می کند. این بخش همچنین بیان می‌کند که خدمات انتقال پول اشاره دارد به “هر شخصی که در یک سیستم انتقال پول غیررسمی یا شبکه‌ای از افرادی که به عنوان تجارت در تسهیل انتقال پول در داخل یا خارج از مرزهای متعارف شرکت دارند، فعالیت می‌کند. این شامل سیستم‌های مالی نیز می‌شود.

تمام قواعد ارائه شده به منظور تسهیل دسترسی به شبکه برای ارائه دهندگان خدمات اینترنتی مانند مخابرات و پیک‌ها می‌باشد، این قوانین تحت عنوان استثناها معرفی می‌شوند تا دسترسی به شبکه‌های گسترده را بدون مشکل امکان‌پذیر سازند.

اگر شخصی در زمینه پذیرش و انتقال پول از سوی ساکنان ایالات متحده فعالیت داشته باشد، احتمالا بیاید به عنوان ارسال کننده پول ثبت نام کند. به عبارت دیگر، فرد صاحب کسب و کار باید قبل از اینکه به مشتریان اجازه دهد از USDT به عنوان پاداش استفاده کنند، به عنوان ارسال کننده پول ثبت شده باشد. این به این معناست که قبل از هر انتقال پول، الزام است که اقدامات لازم صورت گیرد.

به هر حال، بسیاری از مبادله‌گران رمزارز ادعا می‌کنند که آن‌ها فقط به عنوان ارائه‌دهنده خدمات دسترسی به شبکه عمومی، مانند اتریوم، عمل می‌کنند و نه فرستنده پول. این یکی از دفاع‌های اصلی آن‌ها است.

در این مفهوم، زیرا این فناوری امکان دسترسی راحت مشتریان به یک شبکه گسترده را فراهم می‌کند، از لازم نبودن ثبت نام به عنوان فرستنده پول یادآوری می‌شود و به همین دلیل، نیازی به تکمیل فرم‌های شناسایی مشتری (KYC) قبل از آغاز پرداخت توسط مشتریان ندارند.

منابع تأیید می کنند که Binance به افراد کمک می‌کند تا از فرآیندهای KYC/AML اجتناب کنند. به منابع بیشتری مراجعه کنید.

احتمالا گزینه نهایی این خواهد بود که یک صرافی رمزارز به طور آسان تلاش کند تا هماهنگی سفید خود را افزایش دهد. بسیاری از این پاداش‌ها با نماد USDT، به منظور KYC در زبان‌های خارجی، صفحات وب، تبلیغات جغرافیایی یا پست‌های زودگذر رسانه‌های اجتماعی پنهان می‌شوند. این هدایا به راحتی می‌توانند تعداد چک‌های KYC را در دوره‌های کلیدی، مانند پایان سال مالی، برای یک صرافی ارز دیجیتال که به دنبال افزایش تطابق خود در گزارش‌های سالانه است، یا بررسی‌های نظارتی همراه با مجری قانون، افزایش دهند.

در پایان، دلیل دقیق برای هزینه‌هایی که صرافی‌های رمزارز برای اجرای KYC صرف می‌کنند قطعی نیست. این الزامات معمولی خدمات انتقال پول در ایالات متحده نیستند (در صورتی که صرافی‌ها واقعاً فرستنده‌های پول هستند) و این هزینه ها توسط شرکت‌های مالی سنتی ، مانند بانک‌ها، PayPal، Zelle، MoneyGram یا Venmo ، جبران نمی‌شوند. بنابراین، به دلایلی، صرافی‌های ارز دیجیتال ممکن است تمایل داشته باشند تا مبالغ تا حداکثر ۲۰ دلار آمریکایی را بابت ارسال شناسه به مشتریان پرداخت کنند. این مساله بی‌شک مستلزم بررسی و شناسایی می‌باشد.

منبع: protos.com